Du bist nicht eingeloggt | Einloggen | anmelden
WIwK/GFW K #415-1
Details
| Name | WIwK/GFW K (WIwK/GFW) 24-76 [2-0-2] (1939-1941) | |
| VIN | ||
| Baunummer | ||
| Baujahr | 1940 | |
| verschrottet | 1993 | |
| Eigentümer | ||
| 1942 | 1945 | BVG Berlin |
| 1946 | 1993 | MZK Warszawa |
| Wagennummern | ||
| Anlieferung | Ausmusterung | Wagennummer |
| 1942 | 1945 | 3914 / BVG Berlin |
| 1946 | 1967 | 415 / MZK Warszawa |
| 1967 | 1993 | 415-1 / MZK Warszawa |
| Andere Informationen | ||
| Po wycofaniu w 1975 przeznaczony na historyczny razem z doczepą P15 nr 1306, później jednak skasowany. | ||
Fotos
22 Juli 1949 - Warszawa, al. Świerczewskiego (ob. "Solidarności"). Trasa W-Z w dniu otwarcia. Zdjęcie ze zbiorów NAC.
Autor: Krzysztof_J
Autor: Krzysztof_J
2 Februar 1985 - Warszawa, Teren zajezdni R-4 „Żoliborz”, zakątek najbardziej wysunięty na zachód. W latach osiemdziesiątych w pobliżu ulicy Improwizacji ulokowano filię ośrodka pomocy społecznej, organizując tam prowizoryczne mieszkania dla biednych. Otwarto „od zawsze” zamkniętą bramę drogi przemysłowej. Odkryliśmy możliwość lustrowania terenu zajezdni i od tej strony. W pobliżu ogrodzenia znajdowało się małe wzniesienie terenu, po wejściu na które można było pstrykać całkiem udane fotki. Dziś to miejsce jest ponownie niedostępne, a w pobliżu mieści się ogromny kopiec ziemi.
Na pierwszym planie tor odstawczy, gdzie zawsze odstawiano wagony trwale uszkodzone, zderzone i nie nadające się do naprawy siłami zajezdni. Widoczny wagon 728 ze złamanym czopem skrętu, kikutem resztek pantografu i lekko zderzonym tyłem podczas wykolejenia w 1984 roku w okolicznościach, których dziś już nie można ustalić. Tuż obok widoczne wagony serii K i P15 415-1 i 1306, które docelowo miały być zrekonstruowane na historyczne. W latach 1975-1982 przechowywano je w zajezdni praskiej. Gdy tam przeprowadzano kapitalny remont kanałów, przetransportowano je do zajezdni żoliborskiej. Gdy zaczęły przeszkadzać w manewrowaniu taborem liniowym, podjęto decyzję o ustawieniu ich na fragmencie starego toru, nie powiązanego z układem torowym.
Wagon 728 trafi do ZNT do naprawy awaryjnej, która zakończy się w lutym 1986 roku. Pojeździ do listopada 2012 roku i pójdzie na złom.
Wagon 415-1 w 1987 roku zostanie wykorzystany w filmie, z którego planu powróci, ale już do ZNT. Przez kilka lat będzie służył jako podręczny magazyn, po czym w 1993 roku będzie złomowany.
Wagon 1306 będzie stał w tym samym miejscu do 1990 roku. Gdy podczas budowy nowych torów w R-4 zostanie poważnie uszkodzony przez maszynę budowalną, dyrektor techniczny MZK podejmie decyzję o jego fizycznej likwidacji.
Najpierw czas „przejściowych trudności” drugiej połowy epoki Gierka, później kryzys lat 1980-1981, trudny czas oszczędności lat 80, wreszcie nowa rzeczywistość gospodarcza, sprawiły że rekonstrukcję przekładano z roku na rok, aż stało się jasne że ona nigdy nie nastąpi. Wagony trzymane kilkanaście lat na powietrzu dosłownie się rozlatywały.
Autor: Kelly
Na pierwszym planie tor odstawczy, gdzie zawsze odstawiano wagony trwale uszkodzone, zderzone i nie nadające się do naprawy siłami zajezdni. Widoczny wagon 728 ze złamanym czopem skrętu, kikutem resztek pantografu i lekko zderzonym tyłem podczas wykolejenia w 1984 roku w okolicznościach, których dziś już nie można ustalić. Tuż obok widoczne wagony serii K i P15 415-1 i 1306, które docelowo miały być zrekonstruowane na historyczne. W latach 1975-1982 przechowywano je w zajezdni praskiej. Gdy tam przeprowadzano kapitalny remont kanałów, przetransportowano je do zajezdni żoliborskiej. Gdy zaczęły przeszkadzać w manewrowaniu taborem liniowym, podjęto decyzję o ustawieniu ich na fragmencie starego toru, nie powiązanego z układem torowym.
Wagon 728 trafi do ZNT do naprawy awaryjnej, która zakończy się w lutym 1986 roku. Pojeździ do listopada 2012 roku i pójdzie na złom.
Wagon 415-1 w 1987 roku zostanie wykorzystany w filmie, z którego planu powróci, ale już do ZNT. Przez kilka lat będzie służył jako podręczny magazyn, po czym w 1993 roku będzie złomowany.
Wagon 1306 będzie stał w tym samym miejscu do 1990 roku. Gdy podczas budowy nowych torów w R-4 zostanie poważnie uszkodzony przez maszynę budowalną, dyrektor techniczny MZK podejmie decyzję o jego fizycznej likwidacji.
Najpierw czas „przejściowych trudności” drugiej połowy epoki Gierka, później kryzys lat 1980-1981, trudny czas oszczędności lat 80, wreszcie nowa rzeczywistość gospodarcza, sprawiły że rekonstrukcję przekładano z roku na rok, aż stało się jasne że ona nigdy nie nastąpi. Wagony trzymane kilkanaście lat na powietrzu dosłownie się rozlatywały.
Autor: Kelly
Kommentare: 1