17 Januar 2013 - Baltimore (USA), Gilroy Rd. Baltimorski szybki tramwaj przecina miasto w osi północ-południe. Ostatnie ~3 km na północnej końcówce trasy stanowi jednotor.
16 Januar 2015 - Atlanta, Luckie St. 30.12.2014 oddano do użytku sieć tramwaju ulicznego w centrum Atlanty. Sieć to trochę za dużo powiedziane - składa się jak na razie z jednej okrężnej, jednokierunkowej linii o łącznej długości 4,3 km i 12 przystankach. Tramwaje kursują co 10-15 min. według zasady "poczekaj kiedyś przyjedzie" (dokładny rozkład nie jest podany do wiadomości publicznej, nie ma też możliwości śledzenia położenia wagonów na żywo). Tabor stanowią cztery Siemensy S70, kupione okazyjnie za pośrednictwem przedsiębiorstwa UTA z Salt Lake City, które miało niewykorzystane dodatkowe opcje na te wagony.
16 Januar 2015 - Atlanta, Edgewood Ave. Cała linia tramwajowa jest poprowadzona w jezdni, bez wydzielenia i priorytetów. Pomimo godzin szczytu w centrum nie występują większe korki i ruch tramwajów odbywa sie płynnie - większość ruchu kanalizują pobliskie autostrady, które przez większość dnia wyglądają tak. Czasem jednak w robieniu zdjęć tramwaju przeszkadzają jakieś dziwaczne pojazdy ;)
16 Januar 2015 - Atlanta, Auburn Ave. W tle widoczny wiadukt tzw. autostrady śródmiejskiej, przecinającej centrum Atlanty w osi północ-południe i posiadającej na tym odcinku siedem pasów w każdym kierunku. Pod wiaduktem znajduje się niewielka zajezdnia tramwajowa.
16 Januar 2015 - Atlanta, Auburn Ave.
Wschodnia końcówka linii tramwajowej położona jest przy Centrum Pamięci Martina Luthera Kinga. W pobliżu mieści się rodzinny dom i grób słynnego działacza walczącego o zniesienie segreacji rasowej, a także kościół w którym był pastorem. Wraz z kilkoma innymi obiektami jest to obecnie obszar o statusie parku narodowego i jednocześnie potencjalny generator popytu na tramwaj.
16 Januar 2015 - Atlanta, Centennial Olympic Park Dr.
Zachodni przystanek końcowy mieści się przy Parku im. Stuletnich Igrzysk Olimpijskich. Dookoła znajduje się kilka innych atrakcji turystycznych - np. główna siedziba telewizji CNN, Świat Coca-Coli, akwarium oraz centrum kongresowe i stadion futbolowy. W zamierzeniu planistów i polityków owe obiekty mają generować potoki pasażerskie w tramwajach. Czy tak się stanie - zobaczymy, doświadczenia innych tego typu sieci, np. Tampy, pokazują że po początkowej fascynacji frekwencja zaczyna stopniowo spadać, a odbywające się co jakiś czas imprezy masowe nie są w stanie zniwelować sporego deficytu z codziennej eksploatacji.
16 Januar 2015 - Atlanta, Edgewood Ave. Tramwaje elektryczne pierwotnie kursowały po Atlancie w latach 1889-1949. W czasie największej świetności w połowie lat 20. łączna długość tras wynosiła 218 km, a dzienne przewozy osiągały 300 tys. pasażerów. W latach 1937-1963 funkcjonowała też sieć trolejbusowa, która przez krótki okres była największą w całych Stanach. Później wszyscy przesiedli się do samochodów, choć już w 1979 do Atlanty powróciła miejska komunikacja szynowa, a konkretnie metro.
16 Januar 2015 - Atlanta, Edgewood Ave. Większość trasy tramwaju przebiega po zabudowanym wieżowcami śródmieściu (widocznym w tle), wschodni fragment, widoczny na pierwszym planie, przez obszar z niską zabudową z XIX w., który mówiąc delikatnie nie należał przez wiele lat do grona najbardziej eksluzywnych dzielnic miasta, jednak obecnie przechodzi lekką metamorfozę.
16 Januar 2015 - Atlanta, Andrew Young International Blvd. Tramwaj zbliża się do parku olimpjskiego, w którym to podczas igrzysk miały miejsce tragiczne wydarzenia - chrześcijański fundamentalista wysadził w powietrze budkę telefoniczną, zabijając dwie osoby. Gość został złapany dopiero w 2003 r. i obecnie odsiaduje wyrok poczwórnego dożywocia bez prawa do przedterminowego zwolnienia (na koncie ma również zamachy na kliniki aborcyjne i bary dla gejów).
16 Januar 2015 - Atlanta, Auburn Ave / Woodruff Park. Jedyne miejsce gdzie prowadzące w przeciwnych kierunkach tory na chwile zbliżają się do siebie, tworząc krótki odcinek dwutorowy.
20 Januar 2013 - Boston, stacja Orient Heights. Pociągi metra Siemensa jeżdża po Bostonie od kilku lat, a od dziś można je spotkać w ruchu planowym również w Warszawie. Ciekawe czy doczekamy się zdjęć na phototrans.eu :-)
16 September 2013 - 45° 31` N, 122° 59` W (Portland-Hillsboro, końcówka Hatfield Government Center)
Najbardziej wysunięte na zachód miejsce do którego dojedziemy tramwajem elektrycznym (kursującym w ramach zwykłej, całorocznej komunikacji miejskiej)
16 September 2013 - Portland (USA), SW Yamhill St.
Wraz z publikacją dzisiejszej serii na Photorans.eu będą już reprezentowane wszystkie sieci elektrotransportu w Krainie Wuja Sama *) Tak się złożyło że jako ostatni do kolejki załapał się Portland - jedno z najbardziej protramwajowych miast w USA, eksploatujące obecnie sieć tramwaju szybkiego (84 km, 4 linie) i tramwaju ulicznego (12 km, 2 linie). W przeciętny dzień roboczy z obu systemów korzysta średnio 130 000 pasażerów.
18 September 2013 - Portland (USA), Steel Bridge.
Najnowsza generacja portlandzkich szybkich tramwajów czyli znany z paru innych amerykańskich miast Siemens S70 aka Avanto. W 2009 trafiły tu 22 wagony tej serii, a do 2015 będzie dostarczonych kolejne 18 sztuk. W celu zwiększenia pojemności pasażerskiej zdecydowano się na zabudowę tylko jednej kabiny - tramwaje serii S70 mogą więc być eksploatowane tylko w składach, szczepione tyłkami.
17 September 2013 - Portland, Rose Quarter Transit Center.
W 1997 Portland stał się pierwszym miastem w USA które wprowadziło do eksploatacji tramwaje niskowejściowe. Kupiono wówczas 52 takie wagony, w 2003 dokupiono kolejne 27 szt. Model SD660 spotkamy tylko tutaj, choć poza kształtem pudła jest to w sumie niemal to samo co nowsze i bardziej smukłe Avanto/S70.
20 Januar 2013 - Boston, odc. Suffolk Downs - Beachmont
Linia niebieska rozpoczyna się w ścisłym centrum i dociera do północno-wschodnich, nadmorskich (a ściślej nadoceanicznych) rewirów miasta, określanych jako „Kraina Czarów” ;-) Obsługuje ją najnowszy tabor spośród całej sieci metra, wyprodukowany przez Siemensa. Osobliwością jest zastosowanie na odcinku naziemnym napowietrznej sieci trakcyjnej – ponoć morski mikroklimat negatywnie oddziaływał zimą na zamarzanie trzecią szyny.
22 Januar 2013 - Boston, stacja Aquarium.
Ostatnia stacja linii niebieskiej w śródmieściu. Po jej opuszczeniu pociągi przejeżdżają tunelem pod bostońskim portem, wykorzystując tunel niegdyś służący tramwajom, który w latach 20. przekonwertowano na metro. Jak widać pod ziemią wagony zasilane są po bożemu, czyli z trzeciej szyny.
20 Juli 2011 - Salt Lake County, West Jordan, Old Bingham Hwy. Może w nowym roku uda się wreszcie znaleźć czas na obróbkę i publikację fotek tramwajowych ze Słonego Jeziora.
12 Mai 2011 - Albuquerque (USA), 2nd St. W trakcie mini-masówki udało się dorwać jednego z 40 gazowych Neoplanów AN440 z 1996 r. Wozy te wyprodukowano dla Los Angeles, ale kontrakt został zerwany i ostatecznie trafiły do Abq. To obecnie najstarsza grupa autobusów w mieście, jedyna całkowicie wysokopodłogowa.
31 Dezember 2011 - Newark (aglomeracja Nowy Jork), Broad St. W latach 2003-04 NJT zakupił 86 Neoplanów AN459. To skrócona o jedną stopę (0,305 m) odmiana modelu AN460, przygotowana specjalnie dla tego przewoźnika. Nie znam szczegółów, ale to 30-centrymetrowe spłaszczenie okazało się niezbędne, by autobusy mogły wjeżdżać na terminal Port Authority na Manhattanie.
27 Dezember 2011 - Baltimore (USA), końcówka Baltimore/Washington International Thurgood Marshall Airport. Do centrum Baltimore (16 km) dojedziemy z lotniska szybkim tramwajem, do centrum Waszyngtonu (50 km) pociągiem regionalnym lub dalekobieżnym z niedalekiej stacji kolejowej (dojazd autobusem wahadłowym). Jednym słowem, port lotniczy BWI może się poszycić jednym z najlepszych skomunikowań transportem szynowym w kraju.
27 Dezember 2011 - Baltimore metro area (USA), przystanek Ferdnale. Jedyny przystanek pośredni na odgalęzieniu do Glen Burnie. Przed tramwajem jeszcze jakieś 40 km do położonej na przeciwległym, północnym skraju aglomeracji końcówki Hunt Valley.
27 Dezember 2011 - Baltimore (USA), odc. Baltimore Highlands - Patapsco. W tle socjal-domki z czerwonej cegły - ogólnie tereny położone na południe od centrum wyglądają na zamieszkane przez "grupy społeczne o niskich dochodach", zachowując polityczną poprawność nie będę podawał udziału procentowego poszczególnych ras.
27 Dezember 2011 - Baltimore (USA), odc. Hamburg Street - Newport. Skład prowadzony najmłodszym, 53. wagonem zostawia w tle śródmieście, wijąc się po estakadach wśród węzła autostradowego umiejscowionego pośrodku jednego z portowych basenów (najlepiej widać to na mapce).
27 Dezember 2011 - Baltimore (USA), odc. Baltimore Highlands - Nursery Road. Na wyświetlaczu napis "Happy Holidays"... i weź tu człowieku otaguj linię ;-) No ale jak już poprzednio wspominałem - linie nie mają żadnych oznaczeń, są tylko określone relacje kursów.
27 Dezember 2011 - Baltimore (USA), Howard St. Widok na północny odcinek centralnego, ulicznego odcinka sieci. Dla samochodów ulica ta, jak i większość w centrum, jest jednokierunkowa.
27 Dezember 2011 - Baltimore (USA), odc. Newport - Cherry Hill. Tramwaj dopiero co opuścił centrum, ale już wjechał w krajobraz typowy dla większości południowego odcinka sieci - dookoła krzaki, nieużytki, jakieś parę domków na krzyż i nic więcej. Nie wiem skąd oni biorą te 36 tys. pasażerów dziennie, bo węzłów przesiadkowych czy parkingów też specjalnie nie widać.
27 Dezember 2011 - Baltimore (USA), przystanek Patapsco. Typowy przystanek na trasie, Linię budowano w trybie oszczędnościowym, więc nie marnowano zbytnio funduszy na kładki, przejścia podziemne i inne wymysły.
25 Dezember 2011 - Norfolk (USA), odc. Ingleside Road - Military Highway. Połoźone 280 km na południowy wschód od Waszyngtonu miasto Norfolk od 19.08.2011 może poszczycić się linią tramwaju o dł. 12 km. Ex aqueo z Jerozolimą, to wciąż najmłodsza sieć na świecie, ale długo to już nie potrwa. Otwarciu towarzyszyły długie perturbacje i znaczne opóźnienia, projekt okazał się o $100 milionów droższy niż zakładano, no ale w końcu się udało uruchomić pierwszy odcinek, który obecnie przewozi średnio 4,650 pas. / dzień roboczy.
25 Dezember 2011 - Norfolk (USA), odc. Ingleside Road - Ballentine/Broad Creek. Poza centrum linia 'The Tide' to klasyczny amerykański szybki tramwaj - idzie po śladzie linii kolejowej, czasem pod lub na wiadukcie, rozwija spore prędkości (89 km/h).
25 Dezember 2011 - Norfolk (USA), York St. Godzina 10:45 - pierwszy kurs tego dnia zaliczył właśnie ostatni przystanek pośredni, patrząc w kierunku zachodnim. W tym dniu obowiązywał zwykły rozkład niedzielny - tramwaje kursowały co 15 min., ale w ograniczonych godzinach (od 10.30 do 19). W tle ideał planistów - wielopiętrowa zabudowa mieszkalna z dogodnym dostępem komunikacją szynową.
25 Dezember 2011 - Norfolk (USA), Plume St. W centrum momentami można się poczuć jak w wielkim mieście. Samo Norfolk zamieszkuje ok. 250 tys. ludzi, cała aglomeracja Hampton Roads - 1,67 mln.
25 Dezember 2011 - Norfolk (USA), Bute St. Zgodnie z typowym przepisem na light rail, odcinek w śródmieściu poprowadzono w jezdni, w parametrach klasycznej linii tramwajowej.
25 Dezember 2011 - Norfolk (USA), Curlew Dr., odc. Newtown Road - Military Highway. Tramwaj wraca z podmiejskiej końcówki położonej na wschodnim krańcu linii (mieści się za widocznym w tle wiaduktem). Plany zakładają wydłużenie linii na wschód, do nadatlantyckiego miasta Virginia Beach, ale poczekamy na to przynajmniej kilka lat.
25 Dezember 2011 - Norfolk (USA), Brambleton Ave. Początkowy odcinek sieci od strony miasta, czyli zachodniej. Tramwaj przejeżdża właśnie nad jednym z licznych w tym rejonie cieków wodnych. Położenie nad naturalnie stworzonymi cieśninami i wąskimi zatoczkami zadecydowało o umiejscowieniu tu największej bazy marynarki wojennej na świecie.
27 Dezember 2011 - Baltimore (USA), Camden Station. Skład 5021+5001 ruszył właśnie z położonego na południowych obrzeżach centrum podmiejskiego dworca. Na pierwszym planie pierwszy z 53 baltimorskich tramwajów, które dostarczyła w dwóch partiach firma ABB. To jedyne miejsce gdzie spotkamy ten typ taboru, choć są one dosyć podobne do kanadyjskich UTDC jeżdżących w Salt Lake City.
27 Dezember 2011 - Baltimore (USA), odc. Patapsco - Baltimore Highlands. W 1992 otwarto tu pierwszy odcinek szybkiego tramwaju - przywracając miastu ten środek transportu po 29-letniej przerwie. Obecnie sieć ma 48,3 km długości i składa się generalnie z jednej długiej linii północ-południe (Hunt Valley - Glen Burnie/Cromwell) z dwoma krótkimi odgałęzieniami (BWI i Penn Station). Poza centrum trasa tramwaju ma charakter "kolejki WKD" i wygląda mniej więcej tak jak na tym zdjęciu. Tory zresztą w większości poprowadzono śladem dawnego interurbana do Waszyngtonu.
27 Dezember 2011 - Baltimore (USA), Howard St. Centralny odcinek sieci poprowadzono w jezdni. Tramwaje nie przejeżdżają jednak, jak to zwykle bywa, przez wąwóz wieżowców, lecz zostawiają ścisłe centrum biznesowe nieco z boku - w zamian zaliczając odcinek położony wśród starszej, nieco podupadłej zabudowy.
27 Dezember 2011 - Baltimore (USA), przystanek University of Baltimore / Mount Royal. Na centralnym odcinku sieci oprócz dwóch głównych, podmiejskich linii pojawia się także wahadło łączące dwa dworce (Penn i Camden), położone na przeciwległych skrajach śródmieścia. Dworzec Penn pełni funkcję centralnego, lecz nie leży przy głównej trasie tramwajowej - prowadzi doń krótkie odgałęzienie (550 m), którego początek widzimy w tle.
27 Dezember 2011 - Baltimore (USA), odc. Linthicum - North Linthicum. Tramwaj powracający z lotniska odjechał z przystanku węzłowego, na którym zbiegają się oba południowe odgałęzienia. Ten kurs akurat zjeżdża do zajezdni po porannym szczycie, więc kończy bieg na przystanku North Avenue. Dowiemy się o tym z wyświetlacza, na którym umiescza się wyłącznie nazwę ostatniego przystanku - żadnych numerów czy kolorów linii, choć tramwaje jeżdżą w 5 możliwych relacjach. Pełen prymitywizm, jakby to powiedział kolega fafax ;-)
27 Dezember 2011 - Baltimore (USA), odc. BWI Business District - BWI Airport. Tramwaj wjechał właśnie na ostatni odcinek odgałęzienia do BWI czyli Baltimore Washington Airport. To jedna z dwóch końcówek na południowym skraju sieci - druga biegnie do miasteczka Glen Burnie.
24 Dezember 2010 - San Francisco, Mission St. 14L to pospieszna (L jak limited) wersja trolejbusu 14. Nie zdecydowano się na rozwiązanie znane z Vancouver i Symferopola, i nie rozwieszono dodatkowej pary przewodów, więc takie ekspresowe i pospiesznej warianty trajtów są obsługiwane przez smrodobusy.
23 Dezember 2010 - San Francisco, 9th Ave. Przyjrzyjmy się american neoplanowi od strony zadu. Uwagę zwraca rzadko spotykany w tym kraju bajer w postaci tylnej szyby.
14 Dezember 2010 - Los Angeles County, Pasadena, przystanek Del Mar. Tutaj linia złota przez chwilę przebiega wśród nowej zabudowy w postaci wielorodzinnych domów mieszkalnych. Niektórzy mają spod klatki na przystanek dosłownie kilka kroków.
25 Dezember 2010 - Los Angeles County, El Segundo, odc. Douglas - El Segundo. Zachodni odcinek linii zielonej poprowadzono po estakadzie. Tramwaj chwilę wcześniej ruszył z przystanku Douglas, drugiego na trasie patrząc od strony Redondo Beach.
14 Dezember 2010 - Los Angeles County, Norwalk, autostrada I-105. Szybki tramwaj ruszył właśnie w 32-kilometrową trasę do Redondo Beach. Większość przebiega środkiem autostrady.
16 Dezember 2010 - San Diego metro area, El Cajon, przystanek El Cajon Transit Center. Forpoczta nowego wizerunku san-diegońskiego tramwaju. Wówczas w eksploatacji znajdowało się 11 niskaczy, do 2013 r. będzie ich łącznie 68. Tu widzimy albo jakieś szczytowe wzmocenienie, albo przejazd o charakterze testowym, bo spotkałem taki skład tylko raz.